Marike van Dijk Quartet: heldere toon in filmische jazz

Altsaxofoniste Marike van Dijk is weer terug. Ze bracht een paar jaar door in jazz-mekka New York en maakte er een paar ambitieuze cd’s. De laatste, The Stenography Project, kende zelfs een middelgroot ensemble, compleet met strijkers. Maar omdat het niet meevalt in New York, opereert ze nu vanuit Amsterdam. En gisteren speelde ze, met een bescheidener bezetting, in Leeuwarden, niet ver tenslotte van haar geboortedorp Wijckel.

Het was meteen het eerste concert van het kwartet in kwestie: pianist Pablo Held en bassist Oliver Lutz, allebei uit Keulen, en de Rotterdamse drummer Mark Schilders. Desondanks maakte men zich er bepaald niet gemakkelijk vanaf. Een paar niet zo voor de hand liggende standaards en wat stukken van Held en Lutz daargelaten, draaide het concert om de muziek van Van Dijk. En dat gaat niet altijd simpelweg rechtuit.

Van Dijks muziek heeft filmische kwaliteiten (ze maakt de soundtrack van de film Understream, naar het romandebuut van Willem Schoorstra), wat zich uit in sfeervolle passages, afgewogen schrijfwerk en een heel organisch weefsel van solo’s. Wat dat betreft heeft Van Dijk een goeie aan pianist Held, een romantisch gemoed en een fiks gevoel voor dynamiek. Bassist Lutz en drummer Schilders staan eveneens hun mannetje in het heel behoorlijk geïntegreerde groepsgeluid. Vooral Schilders is een meester: dienstbaar als het moet, spectaculair als het kan. Leidster Van Dijk stelt zich aanvankelijk wat bedeesd op maar haar kristalheldere toon gedijt uitstekend in deze muziek. Hopelijk zien we haar vaker terug op de noordelijke podia. Organisator Friejam had de zaal van Neushoorn in ieder geval omgetoverd tot een sfeervolle jazzclub, met prettige tafeltjes.
JACOB HAAGSMA, Leeuwarder Courant

De foto’s zijn gemaakt door Gitta Overmaat.